Maranjab
جمعه،هيجده آذر همراه بچههاي "کويرهاي ايران" عازم کوير مرنجاب شديم، دو سال پيش بود که از يکي از دوستان کاشاني نام مرنجاب را شنيدم و دايم دنبال رفيق راه ميگشتم، برنامه تنظيم شده "گروه نمونه" جمعه قبل از اين تاريخ بود و با اينکه من و ياشار قول داده بوديم همراه دوستان باشيم، خبر خوشي باعث شد که آن تاريخ سر از قائمشهر و بابل درآوريم، بعضي وقت ها به اين فلسفهام معتقدتر ميشوم که هر جريان غيرمترقبهاي که در زندگي پيش مي آيد مسلما نويد شادي را بههمراه خواهد داشت، اين بار با ديدن دوستان جديد به اين موضوع پابندتر شدم، ساعت هفت صبح از شهرک غرب راه افتاديم، ماشين هاي اين مسير بهتر است دو ديفرانسيل باشند، اما غالب همراهان ما با سمند و پژو آمده بودند مسير به اين ترتيب است که تا کاشان بزرگراه است و از آنجا تا آران جاده اي دوطرفه،
ساعت 11:20 به آران ـ بيدگل رسيديم، آخرين جايي که ميتوان بنزين زد، در اين شهر گوشت و شير شتر به راحتي قابل خريد است، از آران به بعد مسير خاکيست که جاده دو طرف پوشيده از درخت گز،شروع زيبايي را برايمان به ارمغان مي آورد، در مسير بوته هاي درمنه، خارشتر،اسپند، کاروان کش، تاغ و بوته هاي خشک قيچ قابل مشاهده است، يک گله 100 تايي شترديديم، بعضي از آنها باردار بودند ؛ساربانشان در مورد سوالم که تعداد و مدت بارداريشان را پرسيده بودم تذکر داد که واحد شمارش شتر نفر است و مدت بارداريشان يک سال. حتما در اين مسير همراه راهبلد داشته باشيد، بعضي مسيرها چندراهه ميشد و اگر تابلويي هم وجود داشت بسيار ناپيدا بود؛ به سمت درياچه نمک راه افتاديم و چه همه لانهزنبوري، قبل از آن فکر ميکردم در مساحت کوچکي اين اعجاب طبيعت وجود دارد، اما تا چشم کار مي کند لانهزنبوري ديده ميشود، خياري که به زمين ميزنيد و ميل مي کنيد جدا مزه ديگري دارد، اين لانه ها و اين ترکيب از ترکيب شن و نمک بهواسطه انبساط و انقباض حاصل از تغييرات نسبتا زياد هوايي کوير بهوجود مي آيد، به جزيره سرگردان هم سر زديم، ساختماني آنجاست که محسن ميگفت از طرف دانشگاهتهران براي زلزله نگاري ساخته شده است، مطلبي در يک کتاب معتبر خواندم که دو چاه نفت در سال 1960 در درياچه نمک حفر شده است، دوست داشتم محل آنرا مي دانستم هر چند که خدا را شکر حالا حالاها لازم نيست اين اکوسيستم را به هم بريزند تا نفت از آن اسخراج کنند. تا يادم نرفته اينکه عباس جعفري در مصاحبهاش در مجله قشم گفته بود ما گنبدهاي نمکي با قدمت 80 ميليون ساله داريم، يک موضوع ديگر معدن طلايي است که در روستاي "زرآباد" سمنان در جاده کويري سمنان اصفهان وجود دارد و خدا را شکر فعلا بهبهانه آب نداشتن آن روستا قابل بهرهبرداري نيست، واقعا ما روي گنج زندگي ميکنيم و کاش اين نقشههاي گنجمان را فعلا پنهان نگاه داريم، به اميد آنکه نسل آينده مان قدر دادههاي خداداد سرزمينمان را شايستهتر بدانند. شنيدم در حواشي کوير مرنجاب مردم علاوه بر گندم و جو، هندوانه هم پرورش مي دهند که کاش ميديديم قرمز است يا زرد، چون اطراف درياچه اروميه با اينکه شورهزار است هندوانه شيريني پرورش مييابد که داخل آن زرد بوده و براي دفع سنگ کليه توصيه ميشود
۲ نظر:
kheili bahale
besiar ali va shiva bood
omidvaram hamishe movafagh bashi
ارسال یک نظر