دیشب بعد از مدتها کنسرت چند سال پیش خانم مرضیه را داشتم گوش میدادم، صدایی که من را کاملا از زمین جدا میکند، یاشار هم آمد و با هم نشستیم ، من به این فکر میکردم چند سال پیش که خوانندگان مهاجرت کردهمان صدایشان ممنوع بود و خانم مرضیه هم به واسطه اذان گویی برای گروه سیاسی دیگری شنیدن صدایشان گناه محسوب میشد، با چند نفر دیگر از دوستان با چه تلاشی نوارهای ایشان را ضبط میکردیم، یاد دوست اصفهانیام افتادم که مرا با خانم مرضیه و خانم زویا آشنا کرد و سپس خانم پریسا و خانم هنگامه و ... و من چه لذتی میبرم از شنیدن این صداهای با شکوه . دیشب یک فیلم خیلی دردناک هم دیدم به اسم "شهر خدا " که در مورد سیاهپوستان بود. دوستش نداشتم، متاسفانه بر مبنای یک ماجرای واقعی کارگردانی شده بود
دوشنبه، اردیبهشت ۱۲، ۱۳۸۴
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر