دوازده خرداد- پنجشنبه
الان چهارمحال وبختیاری هستیم،پارک ملی تنگصیاد، از فاصله ده متری میتوان قوچ و میش دید،منطقه حفاظتشده تنگهصیاد در مسیر فرخشهر از شهرکرد 20 دقیقه فاصله دارد. برای دیدن تالابهای سولگان،علیآباد،چغاخور و گندمان راه میافتیم،سرراه طاقانک و شلمزار فوقالعاده سرسبز و زیبا هستند، صبح که رسیدیم این استان ،چون از ساسان وارد شدیم رفتیم پل "زمانخان" را دیدیم که زایندهرود بسیار باشکوه از زیرآن درجریان است.نزدیک تالاب علیآباد که رسیدیم فکرکردم چقدرخارو خاشاک بر سطح آب نشسته، نزدیکتر که رفتم دیدم کلی گلهای ریز دوستداشتنی بر سطح آب شناورند، تالاب چغاخور،علیآباد و سولگان هرکدام 10 دقیقه از هم فاصله دارند، یکطرف تالاب سیاهچادرهای عشایر برپا بود و یکعالمه گوسفند سفیدرنگ، تالاب چغاخور خیلی بزرگتر است و موجدار،در حال گشتن در روستاهای اطراف تالاب چغاخور بودیم که پر از درختان گردو و زردآلو هستند، یکدفعه چشمم به یک شیرسنگی خورد که در عکسهای ایذه دیدهبودم، چهقدر به هوراهانم اصرار کرده بودم که تا ایذه 250 کیلومتر را برویم تا من بتوانم شیر سنگی را ببینم ، اما به علت کمبود وقت پذیرفته نشده بود، اینقدر ذوق کرده بودم که زبانم بند آمده بود، کلی ازش عکس گرفتم ، بعدا که بقیه شهرهای استان را میگشتیم متوجه شدم بیشتر نواحی استان از این سمبل برای نشان دادن دلاوران و حماسهسازان قومشان استفاده میکنند، میثم یادآور شد که زمانهای گذشته در منطقه ایذه شیر نژاد ایرانی وجود داشته که متاسفانه الان بهکلی نسلش منقرض شده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر