چهارشنبه، تیر ۲۹، ۱۳۸۴
دشت لار 23و 24 تير ماه
هرچند لالهها روبهتمام شدن دارند و تک و توک ديگر دردشت ديده ميشوند، وليکن لار همچنان زيباست، پنجشنبه صبح رفتيم تا امامزده اسماعيل، نرسيده به پاسگاه محيط زيست، راهي خاکي هست که تابلوي امامزاده اسماعيل مشخص است، براي اقامت جاي خوبي است از ايننظر که آبخوردن هم وجود دارد، کلاس "استقرار درطبيعت" داشتيم، بايد جهتيابي ميکرديم و در شب و روز،درروشنايي و غير ازآن بايد ياد ميگرفتيم چگونه از قطبنما استفاده کنيم، براي من خيلي کلاس ارزشمندي بود، يک موضوع جالب در کلاس ناميدن همديگر با عنوانهاي علمي پرندگان و حيوانات بود . بر فرض اسم من "لاداکيا کاوکازيا" شد که نام علمي آگاماي قفقازي ست و من شديدا اين خزنده را دوست دارم، شايد به خاطر دوران بچگييم که در جايي زندگي ميکرديم که بزمچه و آگاما زياد بود و وقتي دوستان بابا با يک بزمچه بزرگ برميگشتند من هميشه فکر ميکردم که بزرگتر از اين خزندهاي نيست. چند گونه گياه مانند پنيرک و تلخهبيان دردشت لار فراوان است که عکس پنيرک را در بالا مشاهده ميکنيد . من تا بهحال از پرندهها عکاسي نکردهام و به اين نتيجه رسيدم که کار خيلي سختي است، يک پرنده تپل زيبا ديدم که بعدا متوجه شدم "زير آبروک" است و براي شکار زيرآب ميرود، روي سنگي وسط رودخانه نشسته بود . شب بايد نگهباني ميدادم . از 4 بهبعد با من بود، تجربه خوبي بود، از آسمان پرستاره تا طلوع خورشيد را شاهد بودن، تجربهايست که کمتر گير ما ميآيد،
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر